- صومعه داری (صَ / صُو مَ عَ / عِ)
اقامت در صومعه. رهبانی. مجازاً عبادت:
دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد.
سعدی
دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد.
سعدی
معنی صومعه داری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
راهب، زاهد، برای مثال نقدها را بود آیا که عیاری گیرند / تا همه صومعه داران پی کاری گیرند (حافظ - ۳۷۶)
صومعه داران فلک: کنایه از ملائکه، فرشتگان
صومعه داران فلک: کنایه از ملائکه، فرشتگان
(یِ کُ نَنْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
دارندۀ صومعه. راهب. رهبان:
تنهاروی ز صومعه داران شهر قدس
گه گه کند بزاویۀ خاکیان مقام.
خاقانی.
حافظ بکوی میکده دایم بصدق دل
چون صوفیان صومعه دار از صفا رود.
حافظ.
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند.
حافظ
تنهاروی ز صومعه داران شهر قدس
گه گه کند بزاویۀ خاکیان مقام.
خاقانی.
حافظ بکوی میکده دایم بصدق دل
چون صوفیان صومعه دار از صفا رود.
حافظ.
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند.
حافظ
